ویژگی های 12 سبک معماری

---

تاریخ اغلب به صورت خطی آموزش داده شده است. این شیوه تدریس غالباً روایتهای تاریخی بزرگ را به جا گذاشته است و در درجه اول به دنیای اتفاقی متمرکز است.

با این حال ، همچنین شناخته شده است که برای درک چگونگی پدیده منجر به دیگری ، می تواند به ایجاد یک مرور کلی از آنچه بشر در طی سالها تولید کرده است ، کمک کند. در تاریخ معماری ، درک جنبشهای مرکزی و سبکهای تسخیر شده ای که در طول زمان به عنوان واکنش ، یعنی پیوستگی ها یا پارگی ها در ارتباط با آنچه تاکنون تولید شده است ، جالب است. بنابراین ، ما برخی از تاثیرگذارترین سبک ها و حرکات معماری در تاریخ ، ویژگی های آن و تکین ها را ارائه می دهیم.

 

سبک معماری کلاسیک

معماری کلاسیک در بین یونان باستان بین قرن 7 و 4 قبل از میلاد ساخته شده است. این شهر بیشتر به خاطر معابد بزرگ مذهبی ساخته شده در سنگ شناخته شده است که از اصول نظم ، تقارن ، هندسه و چشم انداز طراحی شده است. یکی از ویژگی های برجسته بیان آن اصول "سفارشات معماری": Doric ، Ionic و Corinthian. بزرگترین اثر معماری کلاسیک پارتنون است. پارتنون که در قرن 5 قبل از میلاد در آکروپولیس آتن ساخته شده است ، دارای ویژگی های برجسته ای است: جلدی که بر پایه ای ساخته شده است که از دنباله ستون ها و پایتخت های آن پشتیبانی می کند ، که به نوبه خود ، از یک روکش پشتیبانی می کنند.

 

 

سبک معماری رومانسک

این سبک معماری که بین قرنهای ششم و نهم در اروپا توسعه یافته است ، ارتباط بسیار خوبی با بافت تاریخی خود دارد. در دورانی که کشورهای اروپایی درگیر جنگ بودند و نگران محافظت در برابر تهاجمات بودند ، ساختمانهای با الهام از جمهوری روم باستان با دیوارهای سنگین و مقاوم و حداقل بازشوها در قوسهای نیم دایره مشخص می شدند. نمونه اصلی آن کلیساهایی است که در این دوره ساخته شده است و یکی از مهمترین آثار آن کلیسای جامع سانتیاگو د کامپوستلا در اسپانیا است. در زمان جنگهای صلیبی ساخته شده است و بزرگترین محصول این سبک است

 

سبک معماری گوتیک

آنچه که ما اکنون به عنوان معماری گوتیک می شناسیم در ابتدا Opus Francigenum یا "کار فرانسوی" نامیده شد ، همانگونه که در اواسط قرون وسطای فرانسه ، بین سالهای 900 تا 1300 سرچشمه گرفت. فقط در دوران روشنگری بود که نام "گوتیک" آمد. در مورد مراجعه به معماری عمودی و باشکوه تولید شده در آن دوره. آثار اصلی گوتیک مربوط به ساختمانهای کلیسایی است - کلیساها و کلیساهای جامع با طاقهای ogival و طاق های دنده ای. بیشتر ساختمانهای گوتیک مکانهای میراث جهانی یونسکو مانند کلیسای جامع نوتردام و کلیسای جامع ریمز محسوب می شوند.

 

 

سبک معماری باروک

با شروع از قرن شانزدهم تحت رژیم یک سلطنت طلب در اروپا ، معماری باروک را می توان در ساختمان های مذهبی نیز دید. استفاده از زیور آلات و عناصری که به دنبال ایجاد حس نمایشی بودند - خصوصاً با تقابل نور و تاریکی - معماری باروک عناصر ساختاری را به عنوان سکویی برای دکوراسیون می دید. یکی از نمونه های ابتدایی این سبک ، کلیسای گسی در رم است که دارای اولین نما واقعاً باروک است.

 

 

سبک معماری نئوکلاسیک

از قرن 18 به بعد ، معماری نئوکلاسیک به دنبال احیای بناهای کلاسیک یونان و روم بود. بیان آن به شدت با بستر اجتماعی و اقتصادی آن ، انقلاب صنعتی در اروپا و دوره ای مرتبط است که دانش آموزان طبقه متوسط ​​، سنت بزرگ تور را - سفر به دور دنیا و تماس با آثار باستانی - آغاز کردند. احیای تولید فرهنگی اروپا ، معماری با محوریت تقارن عقلانی را به عنوان پاسخی به معماری باروك آورد. این جنبش تا قرن 19 ادامه یافت و در کشورهای مختلف تجلی یافت.

 

 

سبک معماری Beaux-Arts

این سبک دانشگاهی در اواسط دهه 1830 در دانشکده هنرهای زیبا در پاریس سرچشمه گرفت. این زبان زبانی را ایجاد کرد که به دوره های دیگر مانند نئوکلاسیسم فرانسه ، معماری گوتیک و دوره رنسانس اشاره داشت ، با این وجود از مواد معاصر همچون شیشه و آهن نیز استفاده می کرد. اگرچه در فرانسه پدیدار شد ، این سبک تحت تأثیر معماری آمریکایی قرار گرفت و به عنوان مرجعی از معماران همچون لوئیس سالیوان ، "پدر آسمان خراش" استفاده می شود. "ساختمانهای این جنبش ، تزئینات مجسمه ای را به نمایش می گذارند که با خطوط مدرن آمیخته شده است. در اروپا نمونه ای مهم از آن است. Grand Palais در پاریس ، و ، در ایالات متحده ، ترمینال بزرگ گراند مرکزی در نیویورک است.

 

 

سبک معماری هنر نو

در ابتدا آرت نوو به عنوان راهنمای چندین رشته از معماری تا نقاشی و طراحی مبلمان تا تایپوگرافی خدمت می کرد. به عنوان واکنشی به سبک های التقاطی که بر اروپا حاکم شده است ، هنر نوو در عناصر تزئینی در معماری تجلی پیدا می کند: ساختمان ها ، پر از خطوط منحنی و سینوسی ، تزئیناتی با الهام از اشکال ارگانیک مانند گیاهان ، گل ها و حیوانات دریافت می کردند ، هر دو از نظر طراحی و استفاده از رنگ. نخستین ساختمانهای آن توسط معمار بلژیکی ویکتور هورتا طراحی شده است ، اما بیشترین نمونه های برجسته توسط هکتور گیمارد فرانسوی تألیف شده است.

 

 

سبک معماری هنر دکو

Art Deco درست قبل از جهانی اول در فرانسه ظاهر شد و درست مانند Art Nouveau بر چندین حوزه هنری و طراحی تأثیر گذاشت. این جنبش با ترکیب طراحی مدرن ، عناصر دست ساز و مواد لوکس ، لحظه ای از اعتقاد بزرگ به پیشرفت های اجتماعی و فناوری در این قاره را نشان می داد. آگوست پرت ، معمار فرانسوی و پیشگام در استفاده از بتن مسلح ، وظیفه طراحی یکی از اولین سازه های Art Deco را بر عهده داشت. تئاتر پرز ، خامس الیزه (1913) ویژگی های این جنبش را بهم پیوسته و فاصله ای از زبان پیشنهادی هنر نوو نشان می دهد

 

 

سبک معماری باوهاوس

باوهاوس در ابتدای قرن بیستم در اولین مدرسه طراحی جهان به دنیا آمد. این گفتمان تعبیه شده است که از طراحی مبلمان گرفته تا هنرهای پلاستیکی و استقرار آوانگارد در آلمان می گذرد. رابطه بین تولید صنعتی و طراحی محصول برای پیشنهادات معماری مدرسه بسیار مهم بود و موضع کاملاً منطقی ای در مورد روند طراحی اتخاذ کرد. یکی از بنیانگذاران آن ، والتر گروپیوس ، روشهای آموزش انقلابی را به کار گرفت و این اصول را در کارهای مدرن و کاربردی خود به کار برد.

 

 

سبک معماری مدرن

مدرنیسم در نیمه اول قرن بیستم متولد شد. می توان گفت که این کار در آلمان با Bauhaus آغاز شد ، یا فرانسه با Le Corbusier ، یا ایالات متحده با Frank Lloyd Wright . با این حال ، سهم لو کوربوزیه در درک معماری مدرن قابل توجه است ، به ویژه برای توانایی او در ترکیب کردن احکامی که در آثار ، طراحی و گفتمان خود به کار گرفته است. نمونه ای از مانیفست او در سال 1926 "پنج نکته از معماری جدید" ، همچنین به عنوان پنج نقطه از معماری مدرن شناخته می شود.

 

 

سبک معماری پست مدرن

از سال 1929 به بعد و با شروع رکود بزرگ ، زنجیره ای از انتقاد از معماری مدرن آغاز می شود و تا اواخر دهه 1970 ادامه دارد. معماری پست مدرن برخی از اصول اصلی مدرنیسم را از منظر جدید تاریخی و تلفیقی ، چه در گفتمان و چه در آثار ساخته شده ، مورد بررسی قرار می دهد. برای این کار ، استراتژیهای مختلفی برای سؤال پیش بینی شده ، گاه با استفاده از طنز ، دیگران با علاقه شدید به فرهنگ عامه. کتاب " یادگیری از لاس وگاس " یکی از آثار مهم اندیشه پسامدرن است .

 

 

سبک معماری ساختارشکنی

Deconstructivism در دهه 1980 سرچشمه گرفت و اصول و فرایند طراحی را زیر سؤال برد و پویایی غیرخطی را در استدلال این زمینه گنجانیده است. ساختارشکنی به دو مفهوم اصلی مربوط می شود: ساختارشکنی ، تحلیلی ادبی و فلسفی که روش های سنتی تفکر را دوباره تفکر می کند و از بین می برد. و ساختگرایی ، جنبش هنری و معماری روسی از اوایل قرن بیستم. یک نمایشگاه مهم برای Deconstructivism ، نمایشگاه MoMA سال 1988 بود که توسط فیلیپ جانسون تدوین شده است. این آثار آثار پیتر آیزنمن ، فرانک گری ، زاها حدید ، رام کولهاس ، دانیل لیبسکین ، برنارد تسومی و گرگ پری را گرد هم آورد.

 

 

منبع: www.archdaily.com